Uns, de Lainebæren, gifft dat āll sīt 1992, näj as'n indróógen verain, man as'n lôsen verzamlung und wī kummen ÄJNMÓL IN'T MÓÓNT toezómen un sīt disse tīd hebben wī'n häiel rêgen toeloep hatt. Dat zünd mêr as 100 bærtjes (tüschen 20 un 60 jóór old) dej sük dóór treffen (90 % mit fullbóórd) un dóór toezómen drinken, æten, proeten un lachen (und sük oek mól 'n tūtje gäiben) doent.

Wī góón oek mal toezómen up tûr in't stat of in't umgeibung. Äjn van disse ūtloepen is uns piknik, dat wī jede jóór in't Georgengarten fan Hannover offhollen doen. In't zomer gajt dat regelmäisig nóó't bajuwóórisch krööeg, över man nomólerwīs näj mit soe fööel lüü.

Dej stótjen mānlüü woenen mäjst in Hannover, över man oek in't umgejbung - dej Harz und dej Heide sünd ja man näj ālltowīt weg. Wullt du mêr wäjten, stüür äjn mäjl nó uns hän... Un, woe büst du toehûs? Hæst kejn lüst, bī uns vörbitokīken un tüschen āll dej fidejle kerls rumtoewûzeln?

Wænn dat zoe is, dan hejten wī di bi uns mit ejn dejpe BRUMMM wilkómen.

(Schrîfwīs nó Holger Weigelt)